- rixa
- rixa, ae, f. [perh. root rig, whence ringor; the suffix -sa like noxa from noc-eo; hence, prop., the wide opening of the mouth].I.A quarrel, brawl, dispute, contest, strife, contention (class.; esp. freq. after the Aug. period;II.
syn.: contentio, altercatio, disceptatio, jurgium): ecce nova turba atque rixa,
Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148:rixa ac prope proelium fuit,
Liv. 2, 18:rixa sedata est,
id. 2, 29:in rixā esse,
id. 40, 14:in rixam ire,
Quint. 6, 4, 13:sive geris jocos Seu rixam et insanos amores,
Hor. C. 3, 21, 3:rixa super mero Debellata,
id. ib. 1, 18, 8:Academiae nostrae cum Zenone magna rixa est,
Cic. Fam. 9, 22, 1:pietatis rixa,
Mart. 1, 37, 3:jurgia primum, mox rixa,
Tac. H. 1, 64.— Plur.:corrupta jurgiis aut rixis disciplina,
Tac. H. 2, 27 fin.:crebrae,
id. G. 22:sanguineae,
Hor. C. 1, 27, 4:immodicae,
id. ib. 1, 13, 10.—Prov.: a lasso rixam quaeri, v. lassus.—In gen., a battle, contest (very rare):major cum Oceano quam cum ipsis navibus rixa,
Flor. 3, 10, 5. —Of beasts: deque tuo fiet... Insatiabilibus corpore rixa lupis,
Ov. Ib. 170; Col. 9, 15, 4; Plin. 11, 17, 18, § 58.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.